Łuszczyca – objawy tej choroby, jak wynika z licznych danych szacunkowych, dotykają niemalże miliona Polaków. Czyni to ją jedną z najczęstszych dermatoz. Niestety łuszczyca jest chorobą przewlekłą, która charakteryzuje się występowaniem okresów remisji i nawrotów. Aby w miarę możliwości uniknąć ostrzejszego przebiegu i powikłań, bardzo ważne jest jej wczesne rozpoznanie i szybkie rozpoczęcie leczenia. Jakie są zatem objawy łuszczycy?
Łuszczyca – objawy początkowe: kiedy się pojawiają?
Pierwsze objawy łuszczycy mogą pojawić się w każdym wieku. Ze względu na to wyróżniamy dwa główne typy choroby.
| Typ I – łuszczyca młodzieńcza (dziedziczna) |
|
| Typ II – łuszczyca dorosłych |
|
PSORISELDERMOKOSMETYKI NA ŁUSZCZYCĘ zamów!
Początki łuszczycy – jak wyglądają?
Początki łuszczycy są bardzo mało charakterystyczne i mogą przypominać inne choroby skóry. W różnych miejscach na ciele pojawiają się drobne grudki, które z czasem osiągają 1-2 cm średnicy i stają się liczniejsze. Skóra na powierzchni grudek wyraźnie się łuszczy.
Złuszczanie się naskórka stanowi zupełnie fizjologiczny proces pozbywania się obumarłych komórek. W łuszczycy przebiega on jednak nieprawidłowo i zachodzi o wiele szybciej, niż u osób zdrowych. Czas przejścia keratynocytów z najgłębiej położonych warstw naskórka do warstwy rogowej ulega znacznemu skróceniu. Wskutek tego złuszczane komórki nadal posiadają jądra komórkowe, których powinny być już pozbawione.
W konsekwencji kolejne warstwy skóry zaczynają się na siebie nakładać. W ten sposób tworzą się pewne zgrubienia – łuski na skórze, osiągające lekko srebrzystą barwę. Właśnie takie zmiany skórne mogą oznaczać początki łuszczycy. Przy czym tego rodzaju wykwitom może towarzyszyć uciążliwy świąd skóry.
Łuszczyca – objawy w miarę rozwoju choroby
W miarę postępowania choroby, jaką jest łuszczyca, objawy stają się nieco łatwiejsze do rozpoznania. Grudki na skórze są coraz większe, a pokrywające je suche łuski niezmiernie mocno do siebie przylegają, tworząc tym samym tzw. blaszki łuszczycowe. Ponieważ wykwity mogą się rozrastać na obwodzie, natomiast w środku powoli ustępować, czasami przypominają trochę obrączki.
Co jest jeszcze charakterystyczne dla łuszczycy? W sytuacji, w której dochodzi do zdrapania łuski, okazuje się, że skóra, która jest pod spodem błyszczy się i wygląda, jakby była natłuszczona. Nazywa się to objawem świecy stearynowej. Jeśli do zdrapania łuski użyjemy większej siły, pojawia się punktowe krwawienie – jest to objaw Auspitza. Inny typowy dla aktywnej łuszczycy objaw polega na tym, że każdy miejscowy uraz naskórka – zadrapanie, skaleczenie, oparzenie czy nawet ukąszenie przez owada – prowadzi do powstawania w tym miejscu nowych zmian po ok. 8-14 dniach. Jest to tak zwany objaw Köbnera.
Znamienne dla łuszczycy jest też to, że zmiany lokalizują się z reguły w określonych miejscach.
Objawy łuszczycy – gdzie mogą się pojawiać?
Najbardziej charakterystycznymi miejscami, w których występują objawy łuszczycy, są: powierzchnie wyprostne kończyn, a więc kolana i łokcie, oraz owłosiona skóra głowy, głównie w okolicy czołowej i uszu, a także wzdłuż linii włosów. U dzieci zmiany łuszczycowe mogą zajmować również twarz i kark.
Łuszczyca, która pojawia się na skórze głowy, zazwyczaj nie powoduje łysienia. Jednak zmiany, które powstają w tej okolicy mogą być zwiastunem kolejnych wykwitów w innych częściach ciała.
Bardzo często łuszczyca objawy daje również na skórze dłoni i stóp, w okolicy lędźwiowej i na pośladkach. U licznej grupy chorych spotyka się także łuszczycę paznokci. Wówczas w obrębie płytek paznokci można zaobserwować różnego rodzaju wgłębienia i bruzdy. Poza tym paznokcie stają się zgrubiałe, kruche i mają żółtawe zabarwienie.
Wciąż jednak nie są to wszystkie miejsca na ciele, które atakuje łuszczyca. Jak się okazuje, jej objawy mogą pojawić się także na narządach płciowych, czy też w okolicach różnych fałdów skórnych.
Łuszczyca – objawy mogą się różnić w zależności od jej odmiany
Warto wiedzieć, że objawy łuszczycy mogą wyglądać różnie. Mimo że jest to jedna jednostka chorobowa, to występuje co najmniej kilka jej odmian klinicznych.
W 80-90% przypadków pacjentów mamy do czynienia z łuszczycą plackowatą (zwyczajną), w której pojawiają się klasyczne zmiany skórne – czerwone, lekko wypukłe, pokryte łuską okrągławe placki. Lokalizują się one przede wszystkim w miejscach takich, jak owłosiona skóra głowy, kolana i łokcie.
Niestety, istnieją jeszcze inne, zwykle cięższe odmiany łuszczycy, jak:
- łuszczyca krostkowa – w trakcie jej przebiegu na skórze dłoni i stóp, a czasami na całym ciele, pojawiają się krosty w znacznej mierze wypełnione ropą. Zmiany te mogą się zlewać ze sobą, a nawet pękać i krwawić, powodując spory ból. Uogólniona postać łuszczycy może występować razem z gorączką i spełzaniem naskórka i wtedy wymaga leczenia szpitalnego,
- łuszczyca stawowa – zazwyczaj rozwija się po ok. 10 latach od zdiagnozowania łuszczycy zwyczajnej. Objawia się bólem, zesztywnieniem i obrzękiem stawów. Choroba może prowadzić do ich deformacji,
- łuszczyca kropelkowa (drobnogrudkowa) – obecne są w niej małe wykwity, kształtem przypominające krople wody. Ta odmiana pojawia się u dzieci i młodzieży, które przeszły infekcję paciorkowcową,
- łuszczyca wysiękowa (odwrócona) – wyróżnia się bardzo nietypową lokalizacją zmian oraz ich wyglądem. Zajmują one zgięcia fałdów skórnych, np. rozwijają się w pachwinach czy przestrzeni między pośladkami. Przybierają postać ognisk rumieniowych, a nie zgrubień i łusek.
Bardzo groźna jest erytrodemia łuszczycowa, czyli stan, w którym zmiany zajmują nawet 90% powierzchni skóry. Towarzyszy im między innymi wzrost temperatury ciała, ból, intensywny świąd i poczucie osłabienia. Erytrodermię leczy się w warunkach szpitalnych.
Łuszczyca – objawy można leczyć
Dermatolog jest w stanie rozpoznać objawy łuszczycy już po samym obejrzeniu charakterystycznych, złuszczających się grudek, które zazwyczaj zajmują typową dla siebie lokalizację. Dodatkowo może zwrócić uwagę na przewlekły i nawrotowy charakter zmian, jak też występowanie podobnych objawów w rodzinie chorego. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości prawidłową diagnozę można postawić w oparciu o wynik biopsji skóry lub inne badania.
Niestety, obecnie dostępne na rynku aptecznym leki nie są w stanie całkowicie wyleczyć łuszczycy. Mogą natomiast łagodzić objawy. W zależności od stopnia nasilenia dolegliwości, stosuje się leczenie miejscowe, fototerapię i leczenie ogólne.
Leczenie warto też wspierać na wszelkie możliwe sposoby. Jak się okazuje, bardzo pomocne jest także:
- stosowanie diety przeciwzapalnej,
- zwiększenie spożycia kwasów tłuszczowych omega-3,
- ograniczenie węglowodanów w diecie,
- wyeliminowanie ostrych przypraw, czerwonego mięsa i warzyw psiankowatych (pomidorów, ziemniaków, papryki),
- rezygnacja z alkoholu, nikotyny i innego rodzaju używek,
- stosowanie odpowiedniej higieny i pielęgnacji skóry,
- korzystanie z promieni słonecznych,
- przebywanie w klimacie morskim,
- podejmowanie regularnej aktywności fizycznej.
W pielęgnacji skóry z łuszczycą ważne jest to, aby dobierać kosmetyki dedykowane schorzeniu, z dostosowanym do potrzeb skóry składem. Jak na przykład zestaw Psorisel, obejmujący szampon, emulsję oraz płyn. Są to produkty, które dobrze działają na skórę głowy, poprawiając jej kondycję. Delikatnie usuwają łuskę, nawilżają i koją.
Podsumowanie
Pierwsze objawy łuszczycy są trudne do rozpoznania i łatwo jest je pomylić z innymi problemami skórnymi. Dlatego powinny zostać pokazane specjaliście. Włączenie odpowiedniego leczenia pomoże zminimalizować powstałe zmiany. Trzeba pamiętać jednak o tym, że łuszczycy nie da się w pełni wyleczyć. Nawet po osiągnięciu poprawy jej objawy mogą nawracać. Stąd godne zainteresowania będą też wszystkie inne metody, które mogą wspomagać leczenie i utrzymanie remisji, jak dieta, pielęgnacja, rezygnacja z używek.
PSORISELDERMOKOSMETYKI NA ŁUSZCZYCĘ zamów!
Bibliografia:
1. Fouere S., Adjadj L., Pawin H., How patients experience psoriasis: results from a European survey, 2005
2. Wolska H., Łuszczyca. Przyczyny, objawy, leczenie, 2009
3. Błaszczyk H., Zalewska-Janowska A., Łuszczyca. Choroby skóry, 2009
4. Urban E., Dermatologia. Diagnostyka różnicowa, 2014
5. Jones S.N., Pozbądź się chorób skóry, 2017
